رنجنامه

مرا دردی است اندردل اگر گویم زبان سوزد*** اگر پنهان نمایم مغز مغز استخوان سوزد

رنجنامه

مرا دردی است اندردل اگر گویم زبان سوزد*** اگر پنهان نمایم مغز مغز استخوان سوزد

به برکت ناتو افغانستان به دریا راه پیدا کرد

خبر گزاری ایسنا به نقل از روزنامه نیویورک تایمز نوشت : نیروهای اتحاد(ناتو) یک کشتی حامل سلاح برای طالبان را در قندهار ضبط کرد .

این از برکات عظیم حضور آمریکایی ها و ناتو است که در افغانستان دریایی پیدا می شود که  در  آن می شود کشتیرانی کرد. تاکنون کشور افغانستان به دریا راه نداشت و از این نعمت محروم بود. اما از این به بعد ببرکت دشمنی آمریکا وغرب با ایران ، کشور افغانستان هم شاهد کشتی و کشتیرانی خواهد بود.

رحمت اسلامی و خشونت ایرانی

 

رحمت اسلامی و خشونت ایرانی

در این زمان در ایران تبلیغات شدیدی علیه افغانی ها در جریان است و دولت ایران به افغانستانی های بی مدرک هشدار داده است که اگر تا اول اردیبهشت (ثور) از ایران خارج نشوند , آنان را دستگیر کرده رد مرز خواهد نمود. در این میان دولتمردان ایرانی گاه ارقام و اعدادی را از  هزینه سنگین حضور افغانی ها در ایران سخن به میان می آورند که غیر قابل باور و به تبلیغات به قصد تحریک افکار عمومی بیشتر شبیه است تا واقعیت . مثلا یکی از مقامات ایرانی گفته است حضور افغانی ها در هر سال چهل میلیارد ؟ برای ایران هزینه در بر دارد!

          این عمل از چند زاویه قابل بررسی است :

1-   از زاویه دید مهمان و میزبان  : اگر از این زاویه نگاه کنیم افغانستانی ها در ایران حدود 30 سال است حضور دارند و اگر تا قبل از این آنان برای رفتن به کشور شان عذر داشتند از این به بعد که یک دولتی در آنجا تشکیل گردیده و در بخش اعظم کشور امنیت وجود دارد , آنان دیگر عذری  برای ماندن ندارند. همانگونه که ضرب المثل  افغانی هم می  گوید :  مهمان دو روز , سه روز نه  تا نوروز

2-   از زاویه انسانی : از این زاویه اگر نگاه کنیم می بینیم که  در افغانستان اگرچه امنیت نسبی در بخش اعظم  کشور برقرار است , اما به  دلایل متعدد , مردم افغانستان با مشکلات و رنج های بسیاری دست  به  گریبانند ؛ زیر ساخت  های کشور خراب و کشاورزی بخاطر خراب شدن سد ها و آب راه  ها فلج و  آن  مقدار هم  که آباد است  قسمت اعظم آن بدلیل سود جویی عده ای معدود قاچاقچی تولید کننده مواد  مخدر , زیر کشت تریاک است که عملا برای مردم حاصلی جز خسارت و زیان ندارد . بیکاری بیداد می کند و مردم برای گذران زندگی خود و تأمین حد اقلی از  نیازهای زندگی و تأمین قوت  لایموت کاملا  به  خارج وابسته هستند و اگر  کار کارگران در خارج نباشد آنانی که در داخل از این طریق نان می خورند  , جلو غذای شان بسته  خواهد شد و قحطی و مرگ و میر  بسبب آن  حتمی .

انسانیت حکم می  کند که انسان ها در غم  و درد دیگران مخصوصا همسایگان شریک باشد همانگونه که   سعدی شیرازی می گوید :

بنی آدم اعضای یک پیکرند *** که  در آفرینش زیک گوهرند

چو عضوی به درد آورد روزگار  *** دیگر عضو ها را نماند قرار

3-   حقوق بشری : از این زاویه اگر این قضیه را بررسی کنیم , متأسفانه مأموران ایرانی در رفتار با افغانستانی هایی که دستگیر و رد مرز می کنند بسیار ضد انسانی رفتار می کنند. دولت ایران با اسیران انگلیسی از ترس تبلیغات غربی ها علیه آنان و محافل حقوق بشری , رفتارهای بسیار انسانی با اسیران داشت اما با افغانی ها ضد انسانی ترین رفتارها و خشن ترین و بی رحمانه ترین رفتارها را از قبیل ضرب وشتم , تحقیر و شکنجه روحی و اخذ پول و... از خود بروز می دهند.

           اردوگاه هایی که ایران برای افغانستانی های مهاجر درست کرده بودند , ضد انسانی ترین رفتار ها و شکنجه های جسمی و روانی را نسبت به آنان اعمال می  کردند بگونه ای که بسیاری از کسانی که از اردوگاه های ایرانی بیرون شده بودند , دچار بیماری های روانی بودند و بعضی حتی دیوانه و بسیاری هم معلول شده بودند. اینجانب تعداد زیادی از این افراد را در کویته پاکستان دیدم که در خیابان ها ولو بودند و رفتارهای عجیب و غریب از خود بروز می دادند. کسانی که به آن اردوگاه هار فته بودند , خاطرات دهشتناکی از آن اردوگاه ها داشتند به حدی که وقتی اینجانب خاطرات اسرای ایرانی را در عراق می خواندم می دیدم رفتار بعثی ها بسیار بهتر از رفتار مأموران ایرانی با افغانی ها در اردوگاه ها بودند . البته بعثی ها کمتر از مأموران ایرانی خشن و بیرحم نیستند اما اردوگاه ها چون گاه گاه از جانب صلیب سرخ بازدید می شد , آنان مجبور بودند مسائل انسانی را تاحدودی رعایت کنند اما اردوگاه های ایرانی از طرف هیچ نهاد و سازمان حقوق بازدید نمی شد و اسرای افغانستانی در چنگ مأموران اردوگاه از جانب هیچ سازمان حقوق بشری و غیره حمایت نمی گردیدند.

       با این وصف یک دور جدیدی از شکنجه و بدنبال آن امراض روانی و معلولیت های جسمی انتظار افغانی ها را می کشد.

4-   از زاویه دید اسلامی و شریعت محمدی : از این دیدگاه اگر قضیه را بررسی کنیم از آنجا که اغلب شهرهای ایران مانند شیراز , اصفهان , کاشان , قم , تهران و... (در کل شهرهای مرکزی و غربی ایران) از اراضی مفتوح العنوه است , ایران شرع احق ندارد مسلمانان را از آن بیرون کنند . زیرا مطابق فقه اسلامی اراضی مفتوح العنوه مال همه مسلمانان است و اینکه ایران بگوید این مال ما است و شما را بیرون می کنیم چون... مخالف شرع است زیرا افغانستانی ها  هم بعنوان بخشی از مسلمانان در این اراضی سهم دارند .

          اما گویا در شرایط امروز تنها چیزی که دولت ها روی آن حساب باز نمی کنند , احکام اسلامی است . دولت ایران با اینکه ادعای اسلامی دارد اما در رفتارهای خود با افغانستانی ها محاسبه همه چیز از جمله هزینه های مبالغه آمیز و ... را می کند اما احکام و شریعت اسلامی هرگز.

5-   از زاویه دید عرفانی : از این زاویه اگر بررسی کنیم رفتارهای آدمی همانگونه که تأثیرات بیرونی و دنیوی دارد , واکنش ها و عکس العمل ها و تأثیرات معنوی هم دارد. اگر به کسی نیکی کنی آن نیکی تو به طریقی به  خودت برخواهد گشت و اگر بدی کنی خداوند آن را نیز به طریقی جبران خواهد کرد. چوب خدا صدا ندارد اما اگر کسی با بندگان مظلومش خدا و انسانیت را در نظر نگیرد , یک روزی به طریقی چوبش را خواهد خورد . در میان افغانستانی ها این خیلی شایع است که هروقت ایران روی مهاجرین افغانی فشاری وارد کرده , زلزله ای , سیلی و ... اتفاق افتاده است . ما اگرچه به حکم یک مسلمان واینکه ایران یک کشور اسلامی است دوست نداریم  هیچ گزندی به مردم ایران و کشورش وارد شود اما برداشت فوق از زلزله ها و حوادث طبیعی نیز کاملا بی پایه نیست حتی اگر به ظاهر مسخره به نظر آید .

            امروز بی پناه تر از مردم افغانستان و مهاجرین افغانستانی در جهان وجود ندارد . رسول اکرم (ص) می فرماید : ارحم ترحم . رحم کن تامورد رحم قرار گیری . این یک توصیه اخلاقی صرف برای افراد آدمی نیست بلکه خبر از یک رابطه کنش و واکنش میان عمل و نتیجه آن از بعد معنوی است که هم آحاد افراد انسانی را شامل می شود و هم دولت ها و کشورها را         

 

 

        

 

من از درمان و درد و وصل و هجران

چه خوش گفته شاعر :

یکی درد و یکی درمان پسندد

یکی وصل و یکی هجران پسندد

 

من از درمان و درد و وصل وهجران

پسندم آنچه را جانان پسندد